Keraton Banjar
Keraton Banjar adalah astana kanagaraan Kasultanan Banjar sawagai pusat pamarintahan. Ujar buku Hikayat Banjar, astana nang panambayan dibangun gasan Ampu Jatmika, nang dianggap tutuha raja-raja Banjar.[1]
Hampay wayahini pintangan keraton wan tagas keraton Banjar kada kawa dipinandui lagi lawan juriatnya, marga kadada data nang langkap. Sawagai bakas nagara pangganalnya di bagian paksina pulau Borneo wayah baya kajayaannya, musti Kasultanan Banjar baisi pusat pamarintahan nang tabaik. Pungkala Keraton Banjar nang imbah punah, marga bakalahian wan bacakut duwa Walanda.
Tacatat, astana ampun sultan baandakan di Kayutangi, di higa sungai Banjarmasin, nang dikikiraakan jaraknya 20 pal ampah timur matan Palabuhan Tatas. Wayah tahun 1771, astana dialih pulang ampah ka matahari hidup, kikira 18 pal matan Kayutangi ampah ka Martapura nang dingarani Bumi Kencana.[2]
Kumplik astana
[babak | babak asal-mulanya]Adapun kumplik bangunan astana bangaran dalem sirap. Di dalamnya ada bangunan inti nang jadi wadah bagana sultan wan kaluwarga sidin nang dingarani bubungan tinggi. Di mukanya, ada balai seba nang dipakai gasan wadah batamuan Sultan duwa pambantunya.[2]
Di anggal muka astana ada gerbang gasan lawang masuk ka astana nang bangaran sungkul awan batulis. Lawang gerbang ngini bahias lawan baukir-ukir nang ada artinya saurang. Cuntuh hiasan di lawang ngini yaitu Kembang melor melayap lawan usir-usir nang artinya sipat kasucian sultan sawagai wakil Allah wan baharap sakira Allah mambari rajaki gasan sultan wan rakyatnya wayah bajaja.[2]
Jujuhutan
[babak | babak asal-mulanya]- ^ (Bahasa Indonesia) Sejarah seni rupa Indonesia. Proyek Penelitian dan Pencatatan Kebudayaan Daerah, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan. hlm. 102. ISBN
- ^ a b c Ahyat, Ita (2012). Kesultanan Banjarmasin Pada Abad ke-19. Tangerang Selatan: Serat Alam Media. hlm. 7. ISBN 978-602-19552-1-5.