Japang

Tumatan Wikipidia Banjar, kindai pangatahuan
Japang
日本国
Nippon-koku atawa Nihon-koku
Lagu kabangsaanKimigayo (君が代)
Ségel Pemerintahan:
Ségel Kantur Pardana Manteri wan Pamarintah Japang
Paulownia (五七桐, Go-Shichi no Kiri)
Lokasi Japang
Indung banua
(wan kuta tabasar)
Tokyo (de facto)
35°41′N 139°46′E / 35.683°LU 139.767°BT / 35.683; 139.767
Bahasa rasmi Bahasa Japang (de facto)[1]
Bahasa dairah
nang diakui
Aynu itak, basa Ryukyu, dan dialék basa Japang
Bahasa nasional
Aksara nasional


Bahasa Japang
Kanji
Hiragana
Katakana
Bubuhan étnik  98,5% Japang, 0,5% Korea, 0,4% Cina, 0,6% lain-lain[2]
Pamarintahan Monarki konstitusional, sistim parleménter
 -  Kaisar Naruhito
 -  Pardana Manteri Fumio Kishida
Législatip Parlemén Japang
 -  Majlis Tinggi Majelis Tinggi Japang (Sangi-in)
 -  Majlis Randah Majelis Randah Japang (Shugi-in)
Pandirian nagara
 -  Hari Pandirian Nagara 11 Pibuari 660 SM[3] 
 -  Konstitusi Meiji 29 Nupimbir 1890 
 -  Konstitusi Japang 3 Mai 1947 
 -  Parjanjian San Francisco
28 April 1952 
Lumbah
 -  Total 377,944 km2 [4](ka-61)
 -  Banyu (%) 0,8
Panduduk
 -  Pakiraan 2017 126.740.000[5] (ka-11)
 -  Sensus 2004 127.333.002 
 -  Karacapan 337,4/km2 (ka-30)
PDB (KKB) Perkiraan 2008
 -  Total AS$4,356 triliun[6] (ka-3)
 -  Par kapita AS$34.115[6] (ka-24)
PDB (nominal) Pakiraan 2008
 -  Total AS$4.910 triliun[6] (ka-2)
 -  Par kapita AS$38.457[6] (ka-23)
Gini  38,1 (2002)[7] 
IPM (2007) Increase 0,960[8] (sangat tinggi) (ka-10)
Mata duit Simbol antarabangsa ¥
Dibaca (Yen)
Simbol japang
Dibaca (En) (JPY)
Waktu banua JST (UTC+9)
Bantukan tanggal yyyy-mm-dd
yyyy年m月d日
zaman yy年m月d日
Lajur bakandara kiwa
Domain internet .jp
Kode talipun 81

Japang (basa Japang: 日本 Nippon/Nihon, ngaran rasmi: Nipponkoku/Nihonkoku Pasal suara ini dengarkan) adalah sabuting nagara kapulauan di Asia Timur. Andakannya di hujung barat Lautan Pasifik, di subalah timur Laut Japang, wan batatangga lawan Ripublik Rakyat Cina, Korea, wan Rusia. Pulau-pulau paling utara barada di Laut Okhotsk, wan wilayah paling selatan barupa galambang pulau-pulau halus di Laut Cina Timur, parsisnya di subalah selatan Okinawa nang batatangga lawan Taiwan.

Japang tadiri matan 6.852 pulau[9] nang ma-ulah inya marupakan sabuting kapulauan. Pulaw-pulau utama matan utara ka selatan adalah Hokkaido, Honshu (pulau pangganalnya), Shikoku, dan Kyushu. Sakitar 97% wilayah daratan Japang barada di kaampat pulau pangganalnya. Sapalih ganal pulau di Japang bagunung-gunung, wan sapalih di antaranya marupakan gunung baapi. Gunung paningginya di Japang adalah Gunung Fuji nang marupakan sabuting gunung baapi. Panduduk Japang bajumbelah 128 juta urang, dan ada di paringkat ka-10 nagara bapanduduk pambanyaknya di dunia. Tokyo sacara de facto adalah indung banua Japang, dan bakadudukan sabagai sabuting préféktur. Tokyo Raya adalah sambatan gasan Tokyo dan babarapa kuta nang ada di préféktur sakulilingnya. Sabagai kawasan métropolitan palumbahnya di dunia, Tokyo Raya bapanduduk labih matan 30 juta urang.

Ujar Mitulugi Tradisiunal Japang didiriakan ulih Kaisar Jimmu pas abad nang ka-tujuh. Kaisar Jimmu mamulai mata rantai munarki Japang nang sampai wahini kada taputus. Biar nang kaya itu, sapanjang sajarah, gasan kabanyakan masa kakuatan sabujurnya ada di tangannya angguta istana, shogun, pihak malitir, wan mamasuki zaman mudirin, di wadah Pardana Menteri. Ujar Kunstitusi Japang tahun 1947, Japang tu nagara munarki kunstitusiunal dibawah pimpinan Kaisar Japang wan Parlimin Japang.

Sabagai nagara maju di bidang ikunumi, Japang baisi pruduk dumistik brutu paling ganal numur dua imbah Amirika Sarikat, wan masuk urutan tiga besar dalam kasaimbangan kamampuan babalanja. Japang jua angguta Parsarikatan Bangsa-Bangsa, G8, OECD, wan APEC. Japang baisi kakuatan malitir nang mamadai langkap wan sistim partahanan mudirin nang kaya AEGIS wan skuat armada ganal kapal aerusak. Dalam pardagangan luar negeri, Japang baandak di paringkat ka-4 nagara pangikspur paling ganal wan paringkat ka-6 nagara pangimpur paling ganal di dunia. Sabagai nagara maju, panduduk Japang baisi standar hidup nang tinggi (paringkat ka-8 dalam Indiks Pambangunan Manusia) wan angka harapan hidup paningginya di dunia manurut parkiraan PBB.[12] Dalam bidang tiknulugi, Japang jua nagara maju di bidang tilikumunikasi, parmasinan, wan rubutika.

Itimulugi[babak | babak asal-mulanya]

Japang atawa disambat Nippon atawa Nihon dalam bahasa Japang. Kadua kata ngini ditulis lawan huruf kanji nang sama, yaitu 日本 (sacara harfiah: asal-muasal matahari). Sambatan Nippon rancak diguna'akan dalam urusan rasmi, tarmasuk ngaran nagara dalam duit Japang, parangku, wan partandingan ulahraga intirnasiunal. Imbah tu pulang, sambatan Nihon diguna'akan dalam urusan nang kada rasmi nang kaya gasan bapandiran saban hari.

Kata Nippon wan Nihon nang artinya "nagara/nagari matahari timbul". Ngaran ngini disambat dalam kurispundinsi Kakaisaran Japang lawan Dinasti Sui di Cina, wan marujuk ka andakan Japang nang ada di sabalah timur daratan Cina. Sabalum Japang baisi hubungan lawan Cina, negara ngini dikanal sabagai Yamato (大和).[10] Di Cina pas zaman Tiga Negara, sambatan gasan Japang adalah nagara Wa ().

Dalam bahasa Cina dialik Shanghai nang tarmasuk salah sabuting dialik Wu, aksara Cina 日本 dibacai sabagai Zeppen ([zəʔpən]). Dalam dialik Wu, aksara sacara kada rasmi dibacai sabagai [niʔ] amun sacara rasmi dibacai sebagai [zəʔ].

Kata Jepang dalam bahasa Indunisia kira-kira barasal matan bahasa Cina, tapatnya bahasa Cina dialek Wu tarsabut. Bahasa Melayu bahari jua manyambat nagara ngini sabagai Jepang (tapi ijaan bahasa Malaysia wayahini: Jepun). Kata Jepang dalam bahasa Malayu ngini kamudian dibawa ka Dunia Barat ulih padagang Purtugis, nang menginall sambatan ngini pas bagana di Malaka pada abad ka-16. Buhuannya lah nang partama kali memparkanalakan ngaran bahasa Malayu tarsabut ka Irupa. Dukumin panuhanya dalam bahasa Inggris nang manyambat tantang Japang adalah sapucuk surat matan tahun 1565, nang di dalamnya batulisakan kata Giapan.[11]

Sajarah[babak | babak asal-mulanya]

Artikal utama: Sajarah Japang

Prasajarah[babak | babak asal-mulanya]

Sauting bajana matan pariudemi Jomon Partangahan (3000-2000 SM).

Panalitian arkiulugi manunjukakan bahwa Japang talah dihuni manusia purba sakadanya 600.000 tahun nang lalu, pada masa Paliulitik Bawah. Imbah babaapa jaman is nang tarjadi pada masa jutaan tahun nang lalu, Japang babarapa kali tahubung lawan daratan Asia malalui jumbatan darat (lawan Sakhalin di utara, wan kamungkinan Kyushu di selatan), sahingga mambada'i paugahan manusia, hiwan, wan tanaman ka kapulauan Japang matanbwilayah nang wayahini marupakan Ripublik Rakyat Tiungkuk wan Korea. Jaman Paliulitik Jqpang manghasilakan paralatan babatuan nang talah dipulis nang partama di dunia, sakitar tahun 30.000 SM.

Dangan barakhirnya jaman is pandudinya wan datangnya pariudi nang tahangat, kabudayaan Jomon mancungul pada sakitar 11.000 SM, nang baciriakan gaya hidup pamburu-pangumpul simi-sidintir Misulitik sampai Niulitik wan pambuatan karajinan tambikar paawalnya di dunia. Diparkiraakan bahwa panduduk Jomon marupakan nini muyang suku Prutu-Japang wan suku Ainu wayahini.

Dimulainya pariudi Yayoi pada sakitar 300 SM manandaaoan kahadiran tiknulugi-tiknulugi hanyar kaya batanaman banih di pahumaan nang bapambanyuan wan tiknik paulahan parkakas matan wasi wan perunggu nang dibawa sarta migran-migran matan Cina atawa Korea.

Dalam sajarah Cina, urang Japang partama kali disambat dalam naskah sajarah klasik, Buku Han nang ditulis tahun 111. Imbah pariudi Yayoi disambat pariudi Kofun pada sakitar tahun 250, nang baciriakan didiriakannya banua-banua militir nang kuat. Manurut Catatan Sajarah Tiga Nagara, nagara panjayanya di kapulauan Japang rahatan ngituh adalah Yamataikoku.

Zaman Klasik[babak | babak asal-mulanya]

Bagian sajarah Japang maninggalakan dukumin tatulis dimulai pas abad ka-5 wan abad ka-6 Masihi, rahatan sistim tulisan Cina, agama Buddha, wan kabudayaan Cina lainnya dibawai masuk ka Jepang matan Karajaan Baekje di Samananjung Korea.

Japang kawa mausir dua kali invasi Mongol ka Jepang (1274 dan 1281)

Parkambangan imbahnya Buddhisme di Japang wan seni ukir ruang sabagian ganal dipangaruhi ulih Buddhisme Cina.[12] Biar awalnya kadatangan agama Buddha ditantang panguasa nang maanut Shinto, kalangan nang bakasa akhirnya umpat mamajuakan agama Buddha di Japang, wan manjadi agama nang pupulir di Japang matan jaman Asuka.[13]

Malalui parintah Rifurmasi Taika pada tahun 645, Japang menyusun ulang sistim pamarintahannya lawan manuruti matan Cina. Hal ngini mambuka jalan gasan filsafat Konfusianisme Cina gasan manjadi duminan di Japang sampai abad ka-19.

Pariudi Nara pas abad ka-8 manandai sabuting banua Japang lawan kakuasaan nang tarsintralisasi. Ibu kota wan istana kakaisaran baandak di Heijo-kyo (wayahini Nara). Haratan jaman Nara, Japang sacara tarus manarus maadupsi praktik administrasi pamarintahan matan Cina. Salah sabuting pancapaian pangganalnya sastra Jepang pas jaman Nara adalah tuntungnya buku sajarah Japang nang disambati Kojiki (712) wan Nihon Shoki (720). Haratan tahun 784, Kaisar Kammu mamindahakan ibu kota ka Nagaoka-kyō, wan bagana di sana salawas 10 tahun haja. Imbah ngitu, ibu kota dipindahakan babulik ka Heian-kyō (wayahini Kyoto). Kapindahan ibu kota ka Heian-kyō maawali pariudi Heian nang marupakan masa kaamasan kabudayaan klasik asli Japang, tarutama di bidang seni, puisi wan sastra Japang. Hikayat Genji karya Murasaki Shikibu wan lirik lagu kabangsaan Japang Kimi ga Yo baasal matan pariudi Heian.

Bacaan salanjutnya[babak | babak asal-mulanya]

  • Conrad Totman, 2000. 'A History of Modern Japan. Blackwell Publishers.'
  • C.H. Kwan. 2001. 'Yen Bloc: Toward Economic Integration in Asia.' Brookings Institution Press.
  • Bernson, Mary Hammond and Elaine Magnusson, eds. Modern Japan: An Idea Book for K-12 Teachers. Multicultural Education Resource Serial. Olympia, WA: Office of the State Superintendent of Public Instruction, 1984. ED 252 486.
  • Cogan, John J. and Donald O. Schneider, eds. Perspectives on Japan: A Guide for Teachers. Washington, DC: National Council for the Social Studies, 1983. ED 236 090.
  • East Meets West: Mutual Images. Stanford, CA: California Center for Research in International Studies, l980. ED 196 765.
  • Kaderabeck, Leslie. The Japanese Automobile Worker: A Microcosm of Japan's Success. 1985. ED 263 041.
  • Murphy, Carole. A Step by Step Guide for Planning a Japanese Cultural Festival. 1983. ED 238 748.
  • Wojtan, Linda S. Free Resources for Teaching about Japan. Bloomington, IN: Midwest Program for Teaching about Japan, Indiana University, 1986. ED 270 3891.

Referensi[babak | babak asal-mulanya]

  1. ^ "法制執務コラム集「法律と国語・日本語」". Biro Legislatif Majelis Rendah Jepang. Diakses tanggal 2009-03-09.  Bahasa nasional Japang adalah basa Japang, dan basa rasmi adalah basa Japang, kadada ditatapakan dalam undang-undang.
  2. ^ "CIA Factbook: Japan". Diarsipkan dari versi asli tanggal 2015-12-20. Diakses tanggal 2012-04-28. 
  3. ^ Manurut legénda, Japang didiriakan ulih Kaisar Jimmu pada tanggal naya (tanggal simbolis).
  4. ^ "Japan Statistical Yearbook 2010" (PDF). Statistics Bureau, Ministry of Internal Affairs and Communications Japan. 2008-10-01. hlm. 17. 
  5. ^ "最新結果一覧 政府統計の総合窓口 GL08020101". Statistics Bureau of Japan. Diakses tanggal April 27, 2016. 
  6. ^ a b c d "Japan". International Monetary Fund. Diakses tanggal 2009-10-01. 
  7. ^ CIA World Factbook Archived 2009-05-13 at the Wayback Machine[Gini rankings]
  8. ^ Human Development Report 2009. The United Nations. Diakses 5 Oktober 2009.
  9. ^ "Facts and Figures of Japan 2007 01: Land" (PDF). Foreign Press Center Japan. Diarsipkan dari versi asli (PDF) tanggal 2009-08-24. Diakses tanggal 2009-07-04. 
  10. ^ "Teach Yourself Japanese Message Board". Diarsipkan dari versi asli tanggal 2013-01-16. Diakses tanggal 2015-07-14. 
  11. ^ Luīs Fróis, "Of the Ilande of Giapan" (February 19, 1565), published in Richard Willes, "The History of Travayle in the West and East Indies" (London 1577), cited in "Travel Narratives from the Age of Discovery", by Peter C. Mancall, pp. 156–57.
  12. ^ Delmer M. Brown (ed.), ed. (1993). The Cambridge History of Japan. Cambridge University Press. hlm. 140–149. 
  13. ^ William Gerald Beasley (1999). The Japanese Experience: A Short History of Japan. University of California Press. hlm. 42. ISBN 0520225600. Diakses tanggal 2007-03-27.