Masigit Keramat Pelajau

Tumatan Wikipidia Banjar, kindai pangatahuan
Masigit Karamat Palajau

Masigit Keramat Pelajau adalah salah satu masigit panuhanya di Paropinsi Kalimantan Salatan, Indunisia.[1] Masigit nang ba'andak di disa Palajau, kacamatan Pandawan, Kabupatin Hulu Sungai Tangah naya dikalula masyarakat sacara swadaya wan baisi lumbah 400 mitir parsagi. Masigit ngini marupakan bukti tumatan parjuangan malawan panjajah Walanda pada jaman bahari khususnya di Kalimantan Salatan.[2] Kabaradaan masigit ngini mantuk ba'arti hagan masyarakat Pelajau nang taat baibadah wan agamis. Salain manjadi wadah ibadah mahdhoh, jua manjadi pusat barkambangnya paradaban/tamadun umat Islam di Barabai, umumnya di Kalsel.

Andakan masigit naya barada di disa Pelajau Kacamatan Pandawan nang bajarak kurang labih 3 km hingga 5 km ka ampah barat laut matan Kuta Barabai, indung banua Kabupatin Hulu Sungai Tangah.[2]

Sajarah[babak | babak asal-mulanya]

Panulis buku "Sejarah Mesjid Keramat Pelajau Barabai" Meldy Muzada Elfa, maungkaiakan sajarah badirinya Masigit Keramat dimulai matan hudah dikanalnya Kampung Pelajau nang baisi sungai tumatan abad ka-13 Masihi nang mulanya sungai nintu bangaran Palayarum.[1]

Palayarum, sabuting ngaran nang dibibit matan sungai di pagunungan Meratus. Tagal kabaradaan sungai Palayarum damini hudah mati wan ditumbuhi ulih puhun-puhun rumbia. Padahal sabalumnya banyu mangalir matan pagunungan Meratus malalui sungai Batang Alai, sungai Palayarum naya manjulur ka sungai Buluh sampai ka Nagara wan tarus ka Banjarmasin nang marupakan pusat matan Karajaan Banjar.[1]

Di sabuting banua di pagunungan Meratus nang badapatan lawan dataran randah naya, tahaga pusat kadiaman panduduk nang panuhanya di Kalimantan Salatan. Mamanjang matan utara ka selatan yaitu Muhara Tabaluung, Kalua sampai pada Amuntai atawa nang labih dikanal lawan Negara Daha. Sungay Alai Birayang lawan ranting sungai-sungainya nangkaya Sungai Kambat wan Sungai Palayarum nang samagin mangalami pandangkalan marga érosi.[2]

Sungay Palayarum bahari marupakan satu-satunya urat nadi pahubungan nang kawa dilayari ulih para padagang. Sambil badakwah manyiarakan agama Islam, di pinggir sungai yaitu di wadah nang disambat Pelajau tumbuh sabatang puhun kayu ganal nang rimbun. Di bawah puhun tuha nintu dibangun wadah paristirahatan nang sangat sadarhana, dan puhun kayu itu dudinya dingarani Pelajau.[2]

Tradisi[babak | babak asal-mulanya]

Saban tahun, utamanya wayah hari raya Idul Fitri wan Idul Adha, di masigit tahaga sabuting tradisi bangaran "Batumbang". Parusis batumbang antara lain mambawa bayi nang hudah ba-umur tumatan lahir hingga kurang labih satu tahun ka masigit, kaum ramaja ma-angkat si bayi dan dudinya manjajakakan kaki si bayi itu ka atas tangga mimbar wadah Khatib bakhutbah.[3][4]

Limbah nintu si bayi dibulikakan ka kuitannya disambung acara mahamburakan duit ricih hagan diparabutakan kakanakan nang ada, dilanjutakan acara shalat wan do'a nang dipimpin ulih kaum masigit nang diiringi wan diamini kaluarga si bayi wan urang-urang sakitar nang ma-umpati kagiatan naya.[3]

Pahabisan, mambagiakan waday apam ka masing-masing hadirin hagan dimakan baimbai lawan harapan kiranya rahmat wan barakat matan Allah SWT sanantiasa tacurah.[4]

Sumbar[babak | babak asal-mulanya]

  1. ^ a b c Mesjid Keramat Tertua di Kalsel. Antara Kalsel. Diakses pada 13 Juni 2012
  2. ^ a b c d Mesjid Keramat Pelajau, Bangunan Mesjid Kelima Kerajaan Islam Demak[permanent dead link]. Situs Pemkab Hulu Sungai Tengah. Diakses pada 13 Juni 2012
  3. ^ a b Tradisi "Batumbang" di Mesjid Keramat Archived 2016-04-02 at the Wayback Machine. Situs Pemkab Hulu Sungai Tengah. Diakses pada 13 Juni 2012
  4. ^ a b Batumbang, Tradisi Sebelum Menginjak Bumi[permanent dead link]. KOMPAS. Diakses pada 13 Juni 2012

Citakan:Masigit di Indunisia