Kaharingan

Tumatan Wikipidia Banjar, kindai pangatahuan

Kaharingan adalah kaparcayaan/agama asli suku Dayak di Kalimantan, wayah agama-agama ganal balum babuat ka Kalimantan.[1] [2] Kaharingan artinya tumbuh atawa hidup, kaya dalam istilah danum kaharingan (banyu kahidupan).[3] Kaharingan parcaya kapada Tuhan Yang Maha Esa (Ranying Hatalla Langit), dianut sacara turun temurun wan dihayati ulih masyarakat Dayak di Kalimantan. Lantara pamarintah Indonesia mawajibakan panduduk wan warga nagara gasak maanut salah satu agama nang diakui ulih pamarintah Republik Indonesia, matan 20 April 1980 [4] Kaharingan dikalumpukakan sabagai salah satu cabang dalam agama Hindu (Hindu Kaharingan), nangkaya juwa Tollotang pada suku Bugis nang baisi pabiyaan dalam panggunaan sarana kahidupan dalam manggawi ritual gasan korban (sasaji) nang dalam agama Hindu disambat Yadnya nang imbah nitu manjadi Hindu Tollotang [5]

Rujukan[babak | babak asal-mulanya]

  1. ^ (Bahasa Inggris) Susanto, A. Budi (2003). Politik dan postkolonialitas di Indonesia. Kanisius. ISBN 9789792108507.  ISBN 979-21-0850-5
  2. ^ (Bahasa Indonesia) Fr. Wahono Nitiprawiro, Moh. Sholeh Isre, Lembaga Kajian Islam dan Sosial (LKIS), Teologi pembebasan: sejarah, metode, praksis, dan isinya, PT LKiS Pelangi Aksara, 2000 ISBN 979-8966-85-6, 9789798966859
  3. ^ (Bahasa Indonesia) Fridolin Ukur, Tuaiannya sungguh banyak: sejarah Gereja Kalimantan Evanggelis sejak tahun 1835, BPK Gunung Mulia, 2000 ISBN 979-9290-58-9, 9789799290588
  4. ^ (Bahasa Indonesia)Susanto, A. Budi (2007). Masihkah Indonesia. Kanisius. ISBN 9792116575. [permanent dead link]ISBN 978-979-21-1657-1
  5. ^ (Bahasa Indonesia) A. Budi Susanto, Masihkah Indonesia, Kanisius, 2007 ISBN 979-21-1657-5, 9789792116571