Dauh

Tumatan Wikipidia Banjar, kindai pangatahuan
Dauh di Masjid Istiqlal.

Dauh adalah alat musik tabuh nang kaya gandang. Dauh adalah instrumin musik taradisiunal nang sudah dipakai matan baribu-ribu tahun dahulu, nang ba'isi guna sabagai alat kumunikasi taradisiunal, baik dalam kagiatan ritual ka'agamaan atawa jua pulitik. Di Indunisia, sabuting dauh kawa dibunyi'akan gasan pambaritahuan wayah sambahyang. Dauh di'ulah matan satatak batang kayu ganal atawa puhun anau sapanjang sakira samitir atawa labih. Palih tangah batang diluangi sampai babantuk tabung ganal. Hujung batang nang ba'ukuran taganal ditukup lawan kulimbit binatang nang baguna sabagai mimbran atawa salaput gandang. Misalnya dicatuk, dauh mangaluarakan suara barat, banad has, randah tagal kawa tadangar sampai jarak nang liwar jauh.

Sajarah[babak | babak asal-mulanya]

Dauh sabujurnya baasal matan India wan Cina. Badasarakan legenda Cheng Ho matan Cina, haratan Laksamana Cheng Ho datang ka Semarang, buhannya disamang baik ulih Raja Jawa pas wayahitu. Imbahnya, haratan Cheng Ho handak tulak, wan handak mambarii hadiah, raja matan Semarang manyambat bahwa inya handak mandangarakan suara Dauh matan masjid wara. Sejak ngitulah, dauh imbahnya manjadi bagian matan masjid, nang kaya di nagara Cina, Korea wan Jepang, nang mamposisikan dauh di kuil-kuil sabagai alat komunikasi ritual keagamaan. Di Indunisia, sabuting dauh biasa dibunyiakan hagan pambaritahuan mangani wayah sambahyang. Haratan pas Orba bakuasa dauh suah dikaluarakan matan surau wan masjid karana mangandung unsur-unsur non-Islam. Dauh digantiakan ulih pangaras suara. Hal ngitu digawi ulih kaum Islam modernis, tagal warga NU manggawi parlawanan sahingga sampai wayahini kawa talihat masih banyak masjid nang mampartahanakan dauh.

Pungsi[babak | babak asal-mulanya]

  • Pungsi sosial: dauh bapungsi sabagai alat komunikasi atawa patanda kagiatan masyarakat, mulai matan ibadah, petanda bahaya, hingga petanda bagarumbungannya sabuting komunitas.
  • Fungsi estetika: bedug bapungsi dalam pangambangan dunia kreatif, konsep, wan budaya material musikal.

Cara paulahan sadarhana[babak | babak asal-mulanya]

Pas pamulaannya, kambing atawa sapi dikuliti. Kulit hewan nang biasa diulah sabagai bahan baku dauh antara lain kulit kambing, sapi, kerbau, wan banteng. Kulit sapi putih baisi kualitas nang tabaik dibandingakan lawan kulit sapi coklat. Sabab, kulit sapi putih tatabal matanpada kulit sampi coklat, sahingga bunyi nang dihasilakannya akan balain dihiga, keawetannya nang tarandah. Imbahnya, kulit nangitu dirandam ka dalam banyu detergen sakitar 5-10 menit. Jangan talalu lawas supaya kada rusak. Imbahnya, kulit dijamur lawan cara dipanteng (digalar) supaya kada mangarut. Imbahnya kering, diukur diameter kayu nang sudah dicat wan akan diulah dauh. Imbahnya sudah diukur, kulit nangitu dipasangakan pada kayu bonggol kayu nang sudah disiapakan. Prusis panyatuan kulit hewan lawan kayu digawi lawan paku wan babarapa tali-temali.

Parmainan (seni ngadulag)[babak | babak asal-mulanya]

Seni ngadulag baasal matan dairah Jawa Barat. Pas dasarnya, dauh baisi pungsi nang sama kaya nang sudah dijalasakan sabalumnya. Tagal, tabuah dauh di saban-saban dairah baisi pabidaan lawan dairah nang lain, sahingga manjadikannya khas. Imbahnya ranak sabuting istilah “Ngadulag” nang manunjuk pas sabuting katarampilan manabuh dauh. Wayahini katarampilan manabuh dauh sudah manjadi bantuk seni nang mandiri yaitu seni Ngadulag (parmainan dauh). Di dairah Bojonglopang, Sukabumi, seni ngadulag sudah manjadi sabuting kompetisi hagan mandapatakan panabuh dauh paling baik. Kompetisi tabagi manjadi 2 tumbung, naitu kaindahan wan katahanan. Kaindahan mautamakan irama wan ritme tabuhan dauh, sadangkan katahanan mautamakan daya tahan manabuh atawa sabarapa lawas kakuatan manabuh dauh. Kompetisi ngini diumpati ulih lakian wan binian. Matan parmainan nginilah seni manabuh dauh maalami parkambangan. Dahulu, paralatan seni manabuh dauh hanya tadiri matan dauh, kohkol, wan terompet. Tapi wayahini paralatannya pun maalami parkambangan. Salain nang suah disambat diatas, manabuh dauh wayahini jua dilangkapi lawan alat-alat musik nang kaya gitar, keyboard, wan simbal.

Paling ganal di Dunia[babak | babak asal-mulanya]

Dauh paling ganal di dunia baandak di dalam Masjid Darul Muttaqien, Purworejo. Dauh ngini marupakan karya ganal umat Islam nang paulahannya diparintahakan ulih Adipati Tjokronagoro I, Bupati Purworejo panambayan. diulah pas tahun 1762 Jawa atawa 1834 M. Wan dibari ngaran Kyai Begelan. Ukuran atawa spesipikasi dauh ngini adalah : Panjang 292 cm, keliling bagian muka 601 cm, keliling bagian balakang 564 cm, diameter bagian muka 194 cm, diameter bagian belakang 180 cm. Bagian nang ditabuh matan dauh ngini diulah matan kulit banteng. Dauh raksasa ngini dirancang sabagai “sarana komunikasi” hagan mangundang jamaah hingga tadangar sejauh-jauhnya lewat tabuhan dauh sabagai tanda wayah sambahyang manjalang adzan dikumandangakan.

Referensi[babak | babak asal-mulanya]

Lihati jua[babak | babak asal-mulanya]